وای بر ما

کاش آن کسانی که کودتای ۲۸ مرداد را طراحی کردند فکر عاقبت کارشان را می کردند - کاش آن کسانی که آگاهانه در آتش انقلاب دمیدند فکر عاقبتش را می کردند. انقلابی که ایران را به قهقرای امروز کشاند که عصاره ملت ایران بشود احمدی نژاد و مجلس هفتم! اپوزیسیون داخلی بشود شکوری راد و کروبی و محتشمی پور و اپوزیسیون خارجی بشود رجوی و رضا پهلوی! برای اصلاحات دست به دامن هاشمی رفسنجانی شویم که همین الان اگر در یک دادگاه آزاد محاکمه شود به چند بار اعدام وحبس ابد محکوم خواهد شد. تحلیلگر سیاسی مان بشود نوری زاده! روزنامه آزادمان بشود اعتماد ملی! واقعا که این قبا آراسته ملت ایران است! ما ملتی که عافیت طلبی و منفعت جویی را به نهایت درجه ممکن رسانده ایم چه گله از روزگار می توانیم داشت؟

هر روز که فکر می کنم به اوضاع این کشور از خودم بیزار می شوم. افتاده ایم روی دور حماقت و به همدیگر فیدبک مثبت می دهیم. در روزهایی که سرنوشت کشور دارد به سمت نابودی رقم زده می شود ملت که هیچ نخبگان جامعه هم ککشان نمی گزد. اینکه فلان جا افطاری می دهند یا اینکه ماجرای سریال آبدوغ خیاری بعد از افطار چه شد برای مردم ما مهمتر است تا اینکه اوضاع کشور به کدام سو می رود - که عنقریب است تمام دنیا ما را از هر جهت تحریم کنند - که کسی را بر مسند ریاست جمهور نشانده ایم که در یک جامعه سالم باید تحت روانکاوی قرار بگیرد ... ادامه دارد